RASSTANDAARD

Standard FCI N°.77/06-04-1998/F.
EPAGNEUL NAIN CONTINENTAL

Oorsprong: Frans en Belgisch
Laatste standaard-wijziging: 17-09-1990
Gebruik: Gezelschapshond

Classificatie FCI:
– Groep 9 Gezelschapshonden
– Sectie 9 Continentals Dwergspaniels
– Geen gebruikshond

Algemeen voorkomen: Een luxe, Dwergspaniel van normale en evenredige bouw, langharig, met een snuit van middelmatige lengte, korter dan de schedel, levendig, bevallig maar toch fors, fiere houding, vlotte en elegante gangen. Het lichaam is iets langer dan hoog.

Hoofd: Moet in verhouding zijn met de romp, lichter en korter dan bij de grote- en middenmaats Spaniels.

Schedel: Zomin in zijzicht als in voorzicht mag de schedel niet teveel afgerond zijn, vertoont soms wel een lichte aanduiding van de voorhoofds-groeve.

De stop: Een tamelijk sterk aan geduide inzinking. Bij de zwaarste honden is deze inzinking minder opvallend, bij de kleinste honden is zij meer uitgesproken, zonder nochtans een plotselinge breuk te vormen.

Neusspiegel: Klein, zwart, afgerond maar lichtjes vervlakt aan de bovenkant.

Snuit: Korter dan de schedel, zijdelings niet te veel uitgediept, hij mag niet opwippen.

Neusrug: Rechtlijnig.

Lippen: Zeer pigmentrijk en vastsluitend.

Kaken/Gebit: Gebit tamelijk zwaar en goed op een normale wijze sluitend.

Tong: De tong mag niet zichtbaar zijn; indien zij steeds uitsteekt of niet ingetrokken wordt wanneer men de tong met de vinger aanraakt, is dit een fout.

Ogen: Tamelijk groot, wijd geopend, zeer groot amandelvormig, maar niet uitpuilend, tamelijk laag in het hoofd geplaatst, de binnenhoek ervan moet zich op de snijlijn van snuit en schedel bevinden. Donker van kleur en vol van uitdrukking; de oogleden zeer pigmentrijk.

Oren: Het weefsel ervan is tamelijk fijn, maar toch stevig. Zomin bij de honden met opstaande oren, als bij deze met hangende oren mag de oorlel niet in een te scherpe punt eindigen. De oren zijn tamelijk ver naar achter in de schedel ingeplant en staan op voldoende afstand van elkaar, om aldus de lichte ronde vorm van de schedel te doen uitkomen.

De variëteit met hangende oren wordt PHALÈNE (Nachtvlinderhond) genoemd:
De oren zijn hoog aangezet, merkelijk hoger dan de lijn van de ogen, worden hangend gedragen en zijn tamelijk beweeglijk. Ze zijn bedekt met golvende haren, die zeer lang kunnen worden en dan aan het hondje een schattig uitzicht geven.

De variëteit met opstaande oren wordt Papillon (Vlinderhond) genoemd:
De oren zijn hoog aangezet, de oorschelpen wijd geopend en naar buiten gericht. De binnenrand van de ooropening vormt een hoek van ongeveer 45° met waterpas. In géén geval mogen de oren rechtstaand gedragen worden, dit herinnert aan de oordracht van de Dwergkees en moet met nadruk vermeden worden. De binnenkant van de oorschelpen is met fijne, dunne, golvende haren bekleed. De langste ervan moeten iets buiten de oorrand uitsteken. De buitenkant daarentegen is bekleed met lange haren, die afhangende franjes vormen die de oorranden ver overschrijden. Het kruisen van de twee variëteiten geeft dikwijls hondjes met halfstaande oren, waarvan de punten neerhangen. Deze gemengde vorm van oordracht is een zeer zware fout.

Lichaam:
– Hals: Middelmatig lang, de nek iets gewelfd.
– Ruglijn: Niet te kort, noch gewelfd noch ingezakt zonder nochtans vlak te zijn.
– Lenden: Krachtig, licht gewelfd.
– Borst: Breed, tamelijk diep. De borstomtrek, genomen aan de twee laatste ribben, moet ongeveer gelijk zijn aan de schofthoogte. Ribben goed gewelfd.
– Buik: Licht opgetrokken.

Staart: Tamelijk hoog aangezet, eerder lang, overvloedig bevederd zodat een zeer mooie pluim gevormd wordt. Als het hondje aandachtig is, wordt de staart omhoog gedragen in de lijn van de ruggegraat, maar zodanig gebogen dat de punt de rug raakt. Nooit mag hij opgerold of vlak op de rug liggend gedragen worden.

Ledematen algemeen: Benen recht en stevig, tamelijk fijn. De hond mag er niet hoogbenig uitzien. De ledematen staan evenwijdig, zowel van voren als van achteren gezien.

Ledematen voor:
– Schouderblad: Goed ontwikkeld, vast aanliggend aan de romp.
– Opperarm: Even lang als het schouderblad, met elkaar verbonden door een normale hoek, vast aanliggend aan de romp.
– Pols: Van terzijde gezien is de pols iets merkbaar.

Ledematen achter:
– Spronggewrichten: Normaal gehoekt.
– Voeten: Tamelijk laag, de zogenaamde “hazenvoeten”, goed op de zool steunend. Stevige nagels, bij voorkeur zwart echter lichter van kleur bij hondjes met bruine of witte vacht. (Witte nagels bij witte hondjes of bij witbehaarde ledematen zijn geen fout, zolang het overige goed gepigmenteerd is). De tenen zijn beweeglijk, met stevige zolen, goed behaard tussen de tenen met fijne punten die voor het uiteinde van de voet uitsteken en een punt vormen.

Gangen: Fier, vrij, ongedwongen, sierlijk.

Vacht: De vacht, zonder onderhaar, is overvloedig, glanzend, golvend , niet zacht, maar integendeel iets verend, met zijdeachtige glans. Het haar is vlak ingeplant, op zichzelf tamelijk fijn, maar iets opverend door de golvingen. Het uitzicht van de vacht heeft iets weg van de Engelse dwergspaniels maar is wel verschillend van deze van de Pekingezen. Anderzijds mag de vacht in geen enkel opzicht gelijken op deze van de dwergspitsen. De vacht is kort op de snuit en op het voorhoofd, de voorzijde van de ledematen en onder de sprong gewrichten. Zij is van middelmatige lengte op de romp, verlengt zich rond de hals, waar zij een kraag en een golvende borstveer vormt. Er zijn franjes aan de oren en aan de achterkant van de voorpoten. Aan de achterkant van de dijen spreidt zij zich uit in zachte haarlokken, die een broek vormen
Er mogen zich fijne haarlokken tussen de tenen bevinden, welke mogen uitsteken, voor zover zij de voeten niet verzwaren, maar integendeel verfijnen door hen te verlengen. Als maatstaf kan worden aangegeven, dat sommige hondjes in een goede vachtconditie een haarlengte hebben van 7,5 cm aan de schoft en staartfranjes van 15 cm.

Kleur: Alle kleuren zijn toegestaan, op een zuivere witte fond-kleur. Op het lichaam en de ledematen moet het wit overheersend zijn op de kleur. Gewenst is een min of meer brede voorhoofdbles, die zuiver wit is. Wit op het onderste gedeelte van het hoofd is toegestaan, maar een hoofd waarvan het wit overheersend is, is foutief. In elk geval moeten de lippen, oogomranding en vooral de neusspiegel gepigmenteerd zijn.

Grootte en Gewichten:
– Schofthoogte: ongeveer 28 cm.
– Gewicht: er zijn twee categoriën:
1: Onder de 2.5kg voor reuen en teven
2: 2.5 tot 4.5kg voor de reuen en 2.5 tot 5kg voor de teven
Het minimum gewicht is 1.5kg.

Fouten:

– Een vlakke schedel, appelvormige of gewelfde schedel.
– Te veel of te weinig stop.
– Een neusspiegel die niet zwart is.
– Ingedrukte of opwippende neusrug.
– Gemis aan pigment aan lippen.
– Bovenvoorbijten en vooral onder voorbijten.
– Te kleine, te ronde, uitpuilende ogen, lichtgekleurde ogen, of waarvan het oogwit zichtbaar wordt als het hondje U aankijkt.
– Gemis aan pigment aan oogranden.
– Karper- of zadelrug.
– Een opgerolde staart, op de rug liggend, zijwaarts langs de flanken vallend (dit geldt voor de wervels, maar niet voor de franjes,die door hun lengte in vlokken afhangen).
– Een gebogen voorhand.
– Knobbelige gewrichten.
– Zwakke achterhand.
– Een achterhand die niet rechtlijnig blijft aan de knieen, de spronggewrichten of de voeten.
– Enkele of dubbele wolfsklauwen zijn ongewenst en zijn dus een schoonheidsfout. Hun verwijdering is aan te raden.
– Naar binnen of naar buiten gedraaide voeten.
– Nagels die de bodem niet raken.
– Een onvoldoend gevulde vacht, te zacht of te open rechtopstaand ingeplant haar of uit zichzelf rechtopstaand, wollig bovenhaar, onderhaar wat een kruising met de Dwergkees laat vermoeden.

Uitsluitingen:

– Roze, of met roze vlekken getekende neusspiegel.
– Zo ver onder- of bovenvoorbijten dat de snijtanden elkaar niet meer raken.
– Een verlamde of steeds zichtbare tong.

N.B. De reuen moeten twee testikels hebben, die op natuurlijke wijze geheel in het scrotum zijn ingedaald.

Gebruikte vertaling: Standaard 17-09-1990